شاهه سائين جي رسالي جي سُر کنڀات جي داستان ٻئي مان هڪ بيت حاضر آهي :

ڪَــسَرَ ڇڏ ڪَـنـواٽَ ! وِکُـون وِجُھ وَڌَ نــدِيُـون؛
سَنـئِيــن سُپـيـرِيُـنِ جِي ، وِنـگِي ڀانءِ مَ واٽَ؛
ڇَڏ جھورِي، ڏي جھاٽَ، ته هوندِيءَ رات هُتِ مِڙُون